Coraz więcej firm korzysta z kamer, systemów GPS czy kontroli poczty elektronicznej, by zwiększyć bezpieczeństwo i efektywność pracy. Jednak granica między legalnym nadzorem a naruszeniem prywatności pracownika bywa cienka.

Pracodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, składek na ubezpieczenia społeczne oraz wpłat do PPK, zobowiązany jest do obliczania podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników i odprowadzania zaliczek na podatek do organu podatkowego. Czynności tych nie dokonuje osobiście.

Rząd planuje istotne zmiany w Kodeksie pracy oraz ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), których celem jest uproszczenie rozliczeń między pracodawcami a pracownikami, ograniczenie biurokracji oraz dostosowanie przepisów do współczesnych realiów rynku pracy.

            Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. akt III PZP 3/23, poddał interpretacji przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 288) w kontekście prawa „emeryta – byłego pracownika” do świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych u byłego pracodawcy.

Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) jest istotnym elementem polityki socjalnej wielu przedsiębiorstw w Polsce. Tworzenie preliminarza ZFŚS to proces, który wymaga dokładności, skrupulatności oraz znajomości przepisów prawnych. Niestety, w trakcie tworzenia preliminarza można popełnić wiele błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowości, a nawet konsekwencji prawnych. Oto najczęstsze błędy przy tworzeniu preliminarza ZFŚS oraz wskazówki, jak ich uniknąć.

W 2020 r. wysokość odpisu na Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej ZFŚS) ustalać się będzie w oparciu o przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2018 r., tj. 4.134,02 zł. Zobaczmy jak w praktyce wygląda funkcjonowanie funduszu, z uwzględnieniem zmian na ten rok.